آیا یه یا دو نشونه یعنی اوتیسم؟ پشت‌پرده واقعی تشخیص اوتیسم!

احتمالاً شما هم شنیدید که بعضیا میگن: "اگه بچه تماس چشمی نداره، اوتیسم داره!" یا "اگه اسمش رو صدا می‌زنید و برنمی‌گرده، حتماً اوتیسمیه!" اما واقعیت اینه که تشخیص اوتیسم به این سادگی‌ها نیست.

اوتیسم فقط یه یا دو علامت نیست!

اوتیسم یه طیف گسترده‌ست و هر کودک می‌تونه نشونه‌های متفاوتی داشته باشه. برای همین، پزشکا و متخصصای این حوزه فقط با یه یا دو نشونه تشخیص نمی‌دن. در واقع، تشخیص اوتیسم بر اساس مجموعه‌ای از رفتارها و الگوهای رشدی انجام می‌شه، نه فقط یه عادت خاص.

پس تشخیص اوتیسم چجوریه؟

متخصصای رشد و روانشناسا از ارزیابی‌های علمی و ابزارهای دقیق مثل ADOS-2 و M-CHAT-R استفاده می‌کنن تا تشخیص بدن که آیا کودک واقعاً در طیف اوتیسم هست یا نه.

نشونه‌های اصلی که متخصصا بررسی می‌کنن:

✅ مشکلات در تعامل اجتماعی (مثل سخت بودن برقراری ارتباط چشمی، عدم واکنش به اسم)
✅ رفتارهای تکراری (مثل تکان دادن دست‌ها یا چرخوندن اشیا)
✅ مشکلات در ارتباط زبانی و غیرکلامی (مثل تاخیر در حرف زدن یا ناتوانی در استفاده از حالات چهره)
✅ واکنش‌های غیرمعمول به صدا، نور یا لمس

چرا تشخیص زودهنگام مهمه؟

هرچی زودتر متوجه بشیم و مداخله‌های درمانی مثل کاردرمانی و گفتاردرمانی رو شروع کنیم، مسیر رشد کودک بهتر می‌شه. بعضی از بچه‌هایی که زودتر مداخله دریافت می‌کنن، می‌تونن مهارت‌های زیادی یاد بگیرن و مستقل‌تر بشن.

پس چی کار کنیم؟

اگه فکر می‌کنید فرزندتون ممکنه نشونه‌هایی از اوتیسم داشته باشه، بهتره به یه متخصص رشد یا روانشناس کودک مراجعه کنید و از تست‌های علمی استفاده کنید. هر کودکی منحصر‌به‌فرده و نباید فقط با یه یا دو نشونه براش یه برچسب قطعی زد.

جمع‌بندی

پس دفعه بعد که شنیدید "اگه بچه فلان رفتار رو داره، پس اوتیسم داره"، حتماً یادتون باشه که اوتیسم یه طیف پیچیدست و تشخیصش نیاز به بررسی علمی و دقیق داره، نه فقط یه یا دو علامت!